Cennet Cehennem

İşten eve yorgun argın gelmişsin...yapıyorsun bir fincan Türk kahvesi...oturuyorsun pencerenin kenarına...koyuyorsun sevdiğin bir CDyi başlıyorsun kendini sıfırlamaya...hele bi de yağmur yağıyorsa...

Cuma akşamı...saat 18.30 falan...Fanya'dasın...Hüseyin getirmiş sütü, dizmiş sofraya mezeleri...labadadan peynirden hafif hafif olaya girmişsin...arkada Müzeyyen Senar..."kimseye etmem şikayet" diyor...e biz de etmiyoruz...keyifler yerinde...başlıyoruz sohbete...

Mayıs ayı...gün batımı...hava kızarmış...sahilde yürüyüş...insanlarda bir iyimserlik...baharın büyüsünden herkes nasibini almış...

yani demem o ki...

Ölümün ötesinde arama cenneti...

sen yarat...çünkü zaten cehennemi de sen yarattın...

nasıl mı ?

burası zaten sen içinde kendi cennetini yaratabil diye "cennet olarak" yaratıldı...ama sen ne yaptın ? sen savaştın...sen aklını kullanmadın...sen yükselemedin...

" Yarattıklarımın en şereflisi " kelamına ters düştün...sen doğaya ve kendine ihanet ettin...

sen "insanı kamil olma yolunda ilerleme" vaadini tutmadın...

düştün kendi açtığın çukurun içine...

çık bakalım...